Avuçlarında yandı kalbim,
Kitap kokusu sarılışlarda kül oldu,
Bakışlarında esti bahar,
Seni düşlerime savurdu, beni gülüşlerine,
Oysa bu kadar üşüyecek ne var uzaktan savrulan kirpiklerinde,
Ne var senin bu halinde,
Savruluşlarında, bilinmezlerinde, çıkmazlarında, duyulmadık ıslıklarında?
İki ateş böceği olur gözlerin, ömrün olanca ışıksızlığında,
Gözlerim kamaşır sana çıkan tüm yollarda,
Kazara gülüşünle çarpışırım, neyse ki can kaybı yok.
Yeşilin her tonu gözlerindi benim için ki hala öyle,
Gözlerinde mevcut bilinmedik tüm yeşiller,
Bir başka bakıyorlar, bir başka seviyorlar, başka bir zamanın yolcusu gibiler,
Hiç duymadığım bir şarkıyı mırıldanır gibiler,
Hiç görülmedik güzelliklerden bahseder gibiler,
Hiç yazılmadık destanları anlatır gibiler,
Binbir türlü açar gibiler senden ayrılamayan bakışlarımda,
Bir taraftan çözülürken diğer taraftan düğümler gibiler ateşten bir vuslatı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder